Een familiegeschiedenis

In 1906 veranderde de naam van de ondernemersfamilie. Andreas Bizer verkocht het bedrijf aan zijn schoonzoon Wilhelm Kraut, die - samen met zijn zoon - vervolgens een meesterwerk realiseerde: over de Eerste Wereldoorlog en de economische crisis heen is Bizerba tegen het einde van de jaren twintig een succesvol bedrijf met 800 werknemers geworden.
Voor Kraut maakt innovatie vanaf het begin deel uit van de filosofie van zijn bedrijf. Zo construeert hij een nieuw type tafel-decimaalweegschaal met glijdend gewicht. Hij slaagt erin om een weegbrug, die normaal gesproken voor zware lasten wordt gebruikt, om te bouwen tot een tafelformaat. Andere ontwerpers hadden het idee al, maar slaagden er niet om het in de praktijk te brengen. Ook fabriceerden ze een verschuifbare tafelweegschaal die de noodzaak van losse gewichten overbodig maakten – deze zijn geïntegreerd in het apparaat.
Er is een anekdote overgeleverd van Wilhelm Kraut Senior die te maken heeft met een foto. Hij had altijd een oude zwart-wit foto in de binnenzak van zijn jasje. Op de foto, die uit de laatste jaren van de 19e eeuw dateert, staan oude medewerkers van de werkplaats van zijn schoonvader, de “Mechanische werkplaatsen A. Bizer” in Balingen. De medewerkers vervaardigen de weegschaal nog volledig handmatig, zonder enige machine. Kraut Senior draagt deze foto niet om sentimentele redenen bij zich. Maar om zichzelf en anderen aan één ding te blijven herinneren: hoe snel de technische vooruitgang gaat. Zelfs in dit vroege stadium heeft zijn jonge bedrijf snelle veranderingen ondergaan. Het is een modern bedrijf gebaseerd op het principe van “Fordisme” - het grote industriële rolmodel uit de VS –het uitvoeren van productie in industriële goederen. Rationeel, efficiënt - en toch van hoge kwaliteit. Een methode die destijds baanbrekend was en de basis legde voor succes in de toekomst.

“Als je het vuur nooit voelt, kun je anderen niet ontsteken.” De vierde generatie nam samen met Günter Kraut de leiding van het bedrijf over: hij bevorderde de globalisering van Bizerba en breidde de diversiteit van de producten uit. Onder zijn leiding werd de weg vrijgemaakt voor de vereiste verandering van mechanisch naar elektronisch wegen, waarmee de basis werd gelegd voor netwerkoplossingen. Tot zijn vroegtijdige dood heeft hij Bizerba met succes door de uitdagingen van een constant veranderende marktomgeving geleid. 
Ondernemers moeten over veel talenten beschikken. Ze moeten zakelijk inzicht hebben, maar dit niet voorrang geven boven hun visie. Ze moeten creatief zijn, maar ook georganiseerd en gedisciplineerd. En ze hebben vooral de taak om mensen te kunnen leiden en ondersteunen, want zonder de volledige inzet van meerdere individuen kan een gezamenlijk doel niet worden bereikt. Ondernemer Günter Kraut bezat deze kwaliteiten. Medewerkers spraken euforisch over deze tijd waarin hij in staat was om een vuur in zijn mensen te ontbranden, zelfs vele jaren na zijn tijd. Hij had de gave om medewerkers zich te laten werken aan gemeenschappelijke doelen en hen te motiveren het beste uit zichzelf te halen. Omdat hij een voorbeeld was van passie voor zijn bedrijf.
Het grootste keerpunt in het laatste decennium van de geschiedenis van het bedrijf was het plotselinge overlijden van Günter Kraut. De atletische ondernemer, behendig, dynamisch en innemend, stierf in de zomer van 1995 tijdens het tennissen. Slechts drie jaar nadat het personeel van Bizerba afscheid moest nemen van de bedrijfspatriarch Wilhelm Kraut Junior, die op 86-jarige leeftijd stierf, had het bedrijf plotseling geen leider en rolmodel meer. Zijn overlijden veroorzaakte een schokgolf door het bedrijf, zeker in een tijd dat het een moeilijke economische fase doormaakte. De onzekerheid verspreidde zich, geruchten deden de ronde. Zou Bizerba worden verkocht aan een internationale groep? Worden delen van het bedrijf verkocht aan concurrenten? Zou er een einde komen aan de traditie?
De familie van Günter Kraut sloot de gelederen in deze moeilijke weken en maanden niet uit. Het werd duidelijk dat er een eenvoudigere uitweg was: de aandelen verkopen – en daarmee het einde van de familietraditie na 129 jaar. Maar de familie nam samen de beslissing om de moeilijkere weg in te slaan: Frigga Kraut en haar drie kinderen besloten hun vermogen in het bedrijf achter te laten, wat een aanzienlijk risico met zich meebracht. Andere familieleden werden afbetaald en het kapitaal werd bijeengebracht door externe investeerders. Het leven van Bizerba ging door. Op dat moment waren de kinderen van Günter en Frigga Kraut te jong om hun bestemming aan de top te vervullen; alle drie waren nog bezig met het afronden van hun opleiding. Dus werden externe managers ingehuurd om voor het eerst in de geschiedenis van Bizerba de leiderschapstaken op zich te nemen.