Μια οικογενειακή ιστορία

Το 1906, το όνομα της οικογενειακής επιχείρησης άλλαξε. Ο Andreas Bizer πούλησε την επιχείρηση στον γαμπρό του, Wilhelm Kraut, ο οποίος μαζί με τον γιο του, συνέχισε και δημιούργησε ένα αριστούργημα: εν μέσω του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και της οικονομικής κρίσης, μετέτρεψαν την Bizerba σε μια επιτυχημένη εταιρεία με 800 εργαζομένους έως το τέλος της δεκαετίας του 1920.
Από την πρώτη κιόλας ημέρα, η καινοτομία ήταν βασικό στοιχείο της φιλοσοφίας της εταιρείας του Kraut. Για παράδειγμα, δημιούργησε έναν νέο τύπο επιτραπέζιας ζυγαριάς με δεκαδικά ψηφία μετατρέποντας μια ζυγαριά πλάστιγγα (χρησιμοποιούνταν συνήθως για μεγαλύτερα φορτία) σε επιτραπέζια. Άλλοι σχεδιαστές που είχαν επίσης την ιδέα δεν είχαν καταφέρει να την εφαρμόσουν. Επίσης κατασκεύασαν επιτραπέζιες ζυγαριές που δεν απαιτούσαν βαρίδια, καθώς αυτά ήταν ενσωματωμένα στη συσκευή.
Ο Wilhelm Kraut ο Πρεσβύτερος μοιράστηκε μια ανέκδοτη φωτογραφία. Ήταν μια παλιά ασπρόμαυρη φωτογραφία που είχε πάντοτε μαζί του, συνήθως στην εσωτερική τσέπη του σακακιού του. Είχε τραβηχτεί στο εργαστήριο του πεθερού του, το «Μηχανολογικό Εργαστήρι A.Bizer» στο Balingen, τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα. Οι εργαζόμενοι τότε κατασκεύαζαν τις ζυγαριές ακόμα εξολοκλήρου με το χέρι, χωρίς μηχανές. Ο Kraut ο Πρεσβύτερος δεν κουβαλούσε τη φωτογραφία μαζί του για συναισθηματικούς λόγους. Συνήθιζε να τη δείχνει στον εαυτό του και σε άλλους ως υπενθύμιση της ταχύτητας με την οποία εξελισσόταν τα τεχνολογικά επιτεύγματα. Η νεοφυής εταιρεία του είχε γνωρίσει τη ραγδαία αυτή αλλαγή από΄νωρίς. Ήταν μια μοντέρνα εταιρεία η οποία, εμπνευσμένη από την αρχή του Φορντισμού, του σπουδαίου βιομηχανικού μοντέλου από τις Η.Π.Α., κατασκεύαζε βιομηχανικά αγαθά. Λογικά, αποδοτικά και επιπλέον υψηλής ποιότητας. Μια επαναστατική μέθοδος για την εποχή που έθεσε τις βάσεις για τη μελλοντική επιτυχία.

«Αν δεν νιώσεις τη φωτιά, δεν μπορείς να μεταδόσεις την σπίθα σε άλλους.» Η τέταρτη γενιά ανέλαβε τη διοίκηση της εταιρείας με τον Günter Kraut, ο οποίος ανέπτυξε συστηματικά την παγκοσμιοποίηση της Bizerba και διεύρυνε την ποικιλία των προϊόντων. Υπό τη διοίκησή του, προετοιμάστηκε το έδαφος για την απαραίτητη αλλαγή από τις μηχανικές στις ηλεκτρονικές ζυγαριές, θέτοντας τις βάσεις για τις λύσεις σε δίκτυο. Μέχρι τον πρόωρο θάνατό του καθοδηγούσε την Bizerba με επιτυχία ανάμεσα στις δυσκολίες της συνεχώς εναλλασσόμενης αγοράς. 
Οι επιχειρηματίες πρέπει να έχουν πολλά ταλέντα. Πρέπει να έχουν επιχειρηματικό πνεύμα, αλλά να μην το βάζουν πάνω από το όραμά τους. Πρέπει να είναι δημιουργικοί, αλλά παράλληλα οργανωμένοι και πειθαρχημένοι. Και κυρίως, έχουν την αποστολή να καθοδηγούν και να στηρίζουν τους ανθρώπους, γιατί χωρίς την πλήρη αφοσίωση πολλών ατόμων, δεν μπορεί να επιτευχθεί ένας κοινός στόχος. Ο Günter Kraut ως επιχειρηματίας διέθετε αυτές τις αρετές. Οι εργαζόμενοι μιλούσαν με διθυραμβικά λόγια για την εποχή όταν ήταν ικανός να μεταδώσει την σπίθα στους ανθρώπους, ακόμα και πολλά χρόνια μετά την εποχή του. Είχε το χάρισμα να κερδίζει την αφοσίωση των εργαζομένων για τους κοινούς στόχους και να τους δίνει κίνητρα να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Κι αυτό γιατί αποτελούσε παράδειγμα με το πάθος του για την εταιρεία του.
Η μεγαλύτερη καμπή κατά την τελευταία δεκαετία της ιστορίας της εταιρείας ήταν ο ξαφνικός θάνατος του Günter Kraut. Ο επιχειρηματίας, αθλητικός, επιδέξιος, δυναμικός και γοητευτικός, πέθανε το καλοκαίρι του 1995 κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού τένις. Μόλις τρία χρόνια αφού η Bizerba αναγκάστηκε να αποχαιρετήσει τον πατριάρχη της εταιρείας, Wilhelm Kraut τον Νεώτερο, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 86 ετών, η εταιρεία βρέθηκε χωρίς έναν ηγέτη και πρότυπο. Ο θάνατός του αποτέλεσε πλήγμα για την εταιρεία, ειδικότερα σε μια στιγμή που η περνούσε μια δύσκολη οικονομικά φάση. Εξαπλώθηκε η αμφιβολία, ενώ ακούγονταν διάφορες φήμες. Θα πωλούνταν η Bizerba σε κάποιον παγκόσμιο όμιλο; Θα πωλούνταν τμήματα της εταιρείας σε ανταγωνιστές; Θα τέλειωνε η παράδοση;
Σε αυτές τις δύσκολες εβδομάδες και μήνες, η οικογένεια του Günter Kraut συσπειρώθηκε. Έγινε εμφανές πως υπήρχε ένας πιο απλός τρόπος: να πουλήσουν τις μετοχές. Αυτό θα σήμαινε και το τέλος της οικογενειακής παράδοσης μετά από 129 χρόνια. Η οικογένεια όμως πήρε μαζί την απόφαση να ακολουθήσει τον δύσκολο δρόμο: Η Frigga Kraut και τα τρία παιδιά της αποφάσισαν να αφήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία στην εταιρεία, κίνηση που εμπεριείχε σημαντικό ρίσκο. Άλλα μέλη της οικογένειας εξοφλήθηκαν και το μετοχικό κεφάλαιο αυξήθηκε από εξωτερικούς επενδυτές. Η ζωή στην Bizerba συνεχίστηκε. Εκείνη την περίοδο, τα παιδιά του Günter και της Frigga Kraut ήταν ακόμη πολύ νέα για να εκπληρώσουν το πεπρωμένο τους στην κορυφή, καθώς δεν είχαν ολοκληρώσει την εκπαίδευσή τους. Επομένως, για πρώτη φορά στην ιστορία της Bizerba προσλήφθηκαν εξωτερικοί διευθυντές για να διοικήσουν την εταιρεία.